Τετάρτη 1 Απριλίου 2009

Δεν εχει περασει ούτε μιάμιση ώρα απο τη στιγμή που βγήκα απο το σπίτι για να σηκώσω λεφτά και να πάρω κάτι να φάω...

Περπατούσα χαμένος στα προβλήματα μου και τις σκέψεις μου και παρατήρησα μια γιαγιουλα να βγαίνει απο ένα στενάκι,τσεκάρω μπας και χρειάζεται κατι αλλα δείχνει να τα καταφέρνει και γυρίζω το κεφάλι από την άλλη.
Γιε μου,μου κάνει...γυρίζω και φαντάζομαι πως θέλει βοήθεια να περάσει τον δρόμο,την πλησιάζω...
Τα παιδια στην νομαρχια ειναι ακομα;αναφεροταν στα χθεσινά γεγονότα εδω,δεν ηξερε πως ειχαν τελειωσει ολα το πρωι της προηγουμενησ μερασ.
Σε ρωταω οχι τιποτα αλλο γιατι ξερω πως εσείς κανετε ό,τι κανετε για καλό για να αλλάξετε τούτο τον κόσμο,και βουρκώνει.Κοντανασαίνει και συνεχιζει ,εχω δουλειά στην νομαρχια και δε θελω να περασω και οι αστυνομικοι να νομισουν πως τα παιδια θα με πειράξουν και τους κάνω κακο καθώς θα περνάω...
Της εξηγω πως δεν χρειαζεται να ανησυχει,ειχαμε φύγει...
Εσεις,συνεχιζει,αγωνιζεστε για να αλλαξετε τον κοσμο και ξερεισ κατι αυτο θα μείνει και στις επόμενες γενιες,και τα δάκρυα της συνεχιζαν...
Να'σαι καλα και σ'ευχαριστώ μου λεει και συνεχιζει τον δρομο της μες στα χαραματα,πέντε δεν είχε πάει...

Τι να πεις μπροστα σε εναν ανθρωπο με τοσο βαθια εμπειρια και αισθηση των πραγμάττων,που δεν κατηγορει αλλα κατανοει και τις δυο πλευρες και γνωριζει πώς πρέπει να γινουν κάποια πράγματα.Ανθρωπος γεμάτος σοφια,γλυκος στο λογο και με συμπόνια και κατανόηση.
Μπροστα της ενιωσα τόσο μικρός σαν να μην υπήρχα,με εκανε να δακρύσω χωρίς να με προσβαλει,χωρις να μου πεταξει χημικα παρα μονο με την παρουσια της και το λόγο της!

γιαγιάκα θα σε θυμάμαι πάντοτε...

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009

Αδρεναλίνη

ωχ τι έγινε, από το πουθενά η κατάσταση ξέφυγε..και πηγαίναμε ήσυχα χωρίς να το περιμένουμε και να έτσι ξαφνικά η κατάσταση ξέφυγε...αδρεναλίνη,παραλογισμός και όλα τόσο φυσιολογικά! και να η κατάσταση ξέφυγε και ήρθαν κι άλλοι,αλληλεγγύη ,συμπαράσταση η κατάσταση ξέφυγε και αδρεναλίνη σκορπισμένη παντού. αδρεναλίνη παντού,έτσι απλά!και γέλια μετά και γέλια παντού. Δεν χρειαζόταν λόγος,η αδρεναλίνη τα έκανε όλα από μόνη της...Σωστό ,λάθος ίσως και τα δύο...παραλογισμός και αδρεναλίνη και συνοχή...Αδρεναλίνη και σκοπός και όλα θολά και ξεκάθαρα...νιώσε την πως χτυπάει,είναι η καρδιά μου αυτή;η δικιά σου;παντού γύρω πότισε αδρεναλίνη τι συναίσθημα κι αυτό της εγρήγορσης,άλλου σε πάει αλλού σε γυρίζει αλλού καταλήγεις...όλα τόσο ήρεμα με τέτοια συνοχή όλα τόσο ξεκάθαρα τόσο θολά όλα τόσο αστεία και θλιβερά όλα τόσο μα τόσο...

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009

μην προσπαθήσεις να βγάλεις νόημα για το τι πραγματεύεται τούτο το blog,ούτε εγώ ξέρω και δεν ξέρω και αν θέλω να του δώσω και κάποια συγκεκριμένη χροιά...
it is just a part of me...

Όλα είναι θέμα εγγυήσεων

Εμπιστεύεσαι κάποιον γιατί σου "εγγυάται" κάτι...Δε σου λέει εμπιστεύσου με,ο τρόπος που μιλάει,που πράττει,που κινείται,που αναπνέει είναι αρκετός για να το κάνεις...και είναι τόσο όμορφο και γλυκό αυτό. Και άλλο τόσο οδυνηρό να αρχίζεις να παρατηρείς αυτά τα γνωρίσματα να χάνονται..Γνωρίσματα που στην ουσία παθητικά και ίσως μόνο υποσυνείδητα έλαβες!

Τρίτη 10 Μαρτίου 2009


...μολυβένιο χρώμα στον ουρανό,γκρίζο στην πέτρα,ένα ανυπέρβλητο συναίσθημα μελαγχολίας και διάχυτος ρομαντισμός μέσα στα τείχη,άρωμα από παρελθόν,άνθρωποι από άλλη εποχή...

Τρίτη 3 Μαρτίου 2009

Και κάποιες στιγμές σκέφτεσαι πράγματα που θα έκαναν τους άλλους να σε διώξουν από κοντά τους...Όχι γιατί 8α τους προσέβαλες,αλλά γιατί ίσως να σε θεωρούσαν υπερβολικό και αναίτια απαιτητικό. Κι ενώ εσύ τα σκέφτεσαι αυτά σου μιλάνε στο msn κι εσύ αργείς να απαντήσεις χαμένος στις σκέψεις σου και ίσως και σε δουλειές που ποτέ πριν δε 8α έκανες αλλά τώρα θέλεις ή απλά δε δίνεις αμέσως σημασία στα λεγόμενα τους και σκέφτεσαι αυτά που είπαμε πιο πάνω,πιο κάτω,πριν,μετά,κάποτε...Γιατί θέλεις;γιατί δεν μπορείς να τα βρεις με τον εαυτό σου; γιατί όσα ψάχνεις μήπως δεν αντανακλώνται σε όλα αυτά που "έχεις";γιατί "έχεις" και το ξέρεις όσο καλά το ξέρουν και οι άλλοι...Αυτό που δεν ξέρουν είναι πώς εσύ νιώθεις και λειτουργείς και δεν θα καταλάβουν ποτέ τους. Και τότε τι;έλα,πάμε μια βόλτα...

Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2009

Να προσέχεις πάντα πως εκφράζεσαι σε αυτούς με τους οποίους αληθινά μοιράζεσαι και θες να μοιράζεσαι πράγματα,γιατί αυτή η τόσο στενή σχέση είναι είναι και τόσο εύθραυστη...